Teodor Talowski, jeden z najwybitniejszych architektów przełomu XIX i XX wieku, w literaturze, głównie notabene naukowej, opisany został licznie i nierzadko bardzo głęboko, jednakże jego niezwykła twórczość nie doczekała się kompleksowego opracowania lub też inaczej mówiąc, wyczerpującej monografii i prac tego mistrza artystycznej wyobraźni i zarazem architektonicznego suspensu.
Zadania tego podjął się dopiero Tadeusz Bystrzak, krakowski artysta i jednocześnie od kilkunastu lat wielki pasjonat twórczości Teodora Talowskiego. Powstała publikacja będąca z jednej strony wyczerpującym katalogiem dzieł architekta i alchemii jego sztuki, z drugiej zaś autorskim komentarzem na temat kultury architektonicznej nie tylko samego Talowskiego, ale również i jego czasów. Książka ta jest bez wątpienia wydawniczym ewenementem. Dzięki swojemu anglojęzycznemu tłumaczeniu może stać się dziełem promującym dziedzictwo polskiej kultury architektonicznej i artystycznej.
Tadeusz Bystrzak pod pewnym względem identyfikuje się z osobą swojego bohatera. Poświęcił mu wiele lat niesłychanie pogłębionych, wnikliwych badań, studiów i analiz.
Autor dokonał, pierwszą na taką skalę w Polsce, kwerendę archiwalną, ikonograficzną, sięgając do zasobów dokumentacyjnych nie tylko Galicji, ale i innych prowincji byłej c. i k. Monrachii.
I właśnie w oparciu o tak zbudowaną bazę materiałowo-ilustracyjną, magia i sztuki i kultury materialnej czasów Teodora Talowskiego, udzieliła się Autorowi niniejszego dzieła. Inaczej rzecz ujmując Tadeusz Bystrzak wyczarował na nowo świat dawno minionej epoki.
Reasumując, publikacja Tadeusza Bystrzaka to niezwykle wartościowa pozycja wydawnicza mająca, w moim przekonaniu, charakter bezprecedensowy.
prof. dr hab. Zdzisława Tołłoczko